မိုးမလင္းသည့္အလြမ္း

၀င္လုလု လတစ္ျခမ္း
တထီးတည္းလင္းတဲ့ မိုးေသာက္ၾကယ္
ငါရင္ထဲ အလြမ္းတို႕ ညမွာတစာစာေအာ္ေနခဲ့ၾကတယ္…

တစ္ပြင့္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ၾကယ္ပြင့္ႏွင့္အတူ
ခ်စ္သူရွိရာ ငါ့အလြမ္းတို႕ ခရီးထြက္ခြာသြားေပမယ့္
ငါရင္ထဲ အလြမ္းတို႕မိုးမလင္းႏိုင္ေသးဘူး…

ေအးစက္တဲ့ မြန္းက်ပ္မႈ
ကြားေ၀းျခင္းေအာက္မွာ မိ်ဳသိပ္ခဲ့မိေလသမွ်
ညမွာ လြမ္းျခင္းတို႕တန္ဆာဆင္၍
ငါ့ အခန္းထဲ ခုေတာ့ စင္တင္ၾကေလျပီ။

မိွန္လင္းလင္းအာရံုဦးမွာ တိုက္ခတ္တဲ့ေလတစ္ခ်ိဳ႕
ခ်စ္သူထြက္သက္ေလလား ငါထင္မိေသး၊
နီယြန္ထက္သာလင္းလိုေစတ့ဲ မင္းအိမ္မက္မွာ
ငါ့ညတို႕ ၀ပ္စင္း၊ မင္းထံပါး ခရီးဆက္လို႕
အလြမ္းသီတဲ့ ငါ့လက္ေပၚမွာ ေတာ့
ၾကယ္ေၾကြတစ္ပြင့္ ငါ့မ်က္ရည္စက္တစ္ခ်ိဳ႕

မလင္းေသးတဲ့ည
အေမွာင္ေသာက္တဲ့ မ်က္လံုးအိမ္
အလြမ္းေတြ ပြတ္သီးတဲ့ ငါရင္ဘတ္
ရင့္မွည့္တဲ့အလြမ္းတစ္ခ်ိဳ႕
ငါအိပ္ရာနံေဘး ေအးစက္ပ်ံက်ဲေနေလသည္။





မယ္မဒီ

ျမိဳ႕ျပႏွင့္ ဇြန္ပလြန္

UAE ႏွင့္ ရာသီဥတု

အေရွ႕အလယ္ပိုင္းႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္တဲ့UAEႏုိင္ငံကို စတင္ေရာက္ရွိသူတုိင္းကို ပထမဆံုး တအံ့တၾအျဖစ္ေစတာကေတာ့ ရာသီဥထုသာျဖစ္မယ္လို႕က်မထင္ပါတယ္ ။ သိပ္ကိုေခတ္္မွီခ်မ္းသာလွတဲ့ ဒီႏုိင္ငံ၏ဒီဇင္ဘာလဟာ သိပ္ကို ေအးလွပါတယ္။ ပူတဲ့တုိင္းျပည္ဆိုျပီး အက်ႌအပါးေလးေတြ အတိုေလးေတြ ယူခဲ့မိတဲ့က်မတို႕တေတြဟာ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ျမိဳ႕ေလးက x’mas ကိုေအးစက္တဲ့ေလျပင္းေတြနွင့္ၾကိဳတာဆိုေနတာကို အမွတ္မထင္ၾကံဳေတြလိုက္ရပါတယ္။ ေရာက္စတံုးဟုိတယ္မွာတည္းခဲ့ရလုိ႕ ဘာမွအခက္အခဲ့မရွိခဲ့ ၾကေပမယ့္ ကိုယ္ငွားေနတဲ့အခန္းလည္း ေရာက္ေရာ ပထမဆံုးညမွာ ဘယ္သူမွအိပ္လိုမရ ေလာက္ေအာင္ကိုပါဘဲ ေအးလြန္းလို႕ အခက္ၾကံဳေတြရပါေသးတယ္။ ေလေအးေပးစက္ေတြကလညး္ centralize system ဆိုေတာ့ ပိတ္လုိမရပါဘူး။ ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာထူႏုိင္သမွ် ထူတဲ့ဂြမ္းေစာင္ေတြက်မတို႕သြား၀ယ္ရပါတယ္။
ဒါတင္မကေသးပါဘူး ပထမဆံုးအလုပ္ဆင္းတဲ့ ေန႕မွာပဲ ေအးတဲ့ဒဏ္ကို ခါးခါးသီးသီးထပ္ျပီးက်မၾကံဳေတြရျပန္ပါေသးတယ္ ။ တခ်ိဳ႕လူေတြက ငါတုိ႕ငါးေတြလို႕ ေအးလိုက္တာလို႕ေျပာေလာက္ေအာင္ကို ေအးစက္စက္ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့ အရပ္တစ္ခုမွာက်မ အေႏြးထည္းတစ္ထည္မွပါမလာခဲ့တဲ့အျဖစ္ပါ။ မျဖစ္မေနအေႏြးထည္၀ယ္မလို႕ ေစ်းေမးၾကည့္ေတာ့ ေစ်း-၇ေသာင္းေအာက္ ကိုတစ္ထညး္မွွ ရွာမေတြပါဘူး။ ။ဒါေပမယ့္ ဘယ္တတ္ႏုိ္င္မလည္း အေအးကိုပိုေၾကာက္လြန္းလုိ႕ ရွိတဲ့ေငြေလးထဲက က်မအက်ႌ၀ယ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အ၀တ္အစားရွာပါးတဲ့တုိင္းျပည္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးရွင္ က်မကသင့္ေတာ္တဲ့ေနရာကို္ မသိလုိ႕ ကိုယ္လုပ္တဲ့ေနရာကသြား၀ယ္မိတာကို plazaလိုေနရာမွာ ေစ်းေပါလြန္းလို႕ ကိုယ္ျမန္မာႏုိင္ငံကိုေတာင္ ျပန္ပို႕ေပးခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို ေပါမ်ားေနပါေသးတယ္ ။ တရုတ္၊ အႏၲိယ၊ထိုင္း၊ ကိုးရီးယာတို႕ဆီကတင္သြင္းတဲ့ပစၥည္းေတြပါ။ ရန္ကုန္ေဆာင္းအေအးေလာက္ကိုပဲ သိခဲ့က်မ ဒီႏုိင္ငံေရာက္မွ water-heater ဘယ္ေလာက္အေရးပါေနမွန္း ဟုိမွာတံုးက ေရေႏြးၾကိဳဖို႕အခိ်န္ရွိခဲ့ေပမယ့္ ဒီမွာည၁၂နာရီမွာ ဘယ္သူမွေရေႏြး ၾကိဳႏိုင္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီျမိဳ႕ေလးကိုေရာက္လာတဲ့ အေရွ႕တုိင္းသူအသစ္ကေလးကို အသြင္မတူလွတဲ့ ဒီႏုိင္ငံ၏မာယာေတြတစ္မ်ိဳးျပီးတစ္မ်ိဳး ပညာေတြျပပါေတာ့တာပါပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး အံုဆုိင္းေနလို႕ မိုးအံဳးေနတယ္ မိုးရြာမလားမသိဘူးလုိ႕ က်မ ထင္ခဲ့ပါတယ္္။ သာယာစိမ္းစိုလွပေနတဲ့ကႏာၱရျမိဳ႕ကေလးကို က်မ အထင္ေသးမိခဲ့တာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိ္င္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ သိပ္ကိုဆိုး၀ါးတဲ့ သဲမုန္တုိင္းတစ္ခုစတင္တိုက္ခတ္ပါေတာ့တယ္ ။သဲမုန္တုိင္းေဆာင္းတြင္းတစ္ေလွ်ာက္ အျမဲလိုလိုတုိက္ခိုက္တတ္ပါတယ္။ သဲမုန္တိုင္းတုိက္ေခတ္ခ်ိန္ဆို ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးျမံဳေတြဆုိင္းေနသလိုပဲ ဘာမွသဲသဲေကြးေကြးမျမင္ရေတာ့ပါဘူး။ လမ္းမေပၚေရာက္ေနတဲ့သူေတြ မ်က္လံုးကိုဖြင့္လို႔ ေတာင္မရပါဘူး။ မ်က္လံုးထဲကိုသဲေတြ၀င္ပါတယ္။ လမ္းမေပၚဆိုတခဏခ်င္း သဲေတြအျပည့္ဖံုးသြားပါတယ္။ တစ္ျမိဳ႕လံုးရွိသမွ်ကားေတြ ေရေဆးရတဲ့အျဖစ္တင္မကပါဘူး ။ ျမိဳ႕ကိုလည္း သန္႕ရွင္းေရးသမားေတြ ေန႕မအိပ္ညမအိပ္ ရွင္းရပါေတာ့တယ္။ သဲေတြလမ္းေဘးသြားပံုလို႕မွမရတဲ့တုိင္းျပည္ပါ ပလက္ေဖာင္းကအစ ေရေဆးၾကရပါေတာ့မယ္ ။ အာရပ္ႏုိင္ငံကို အလွဆင္ ရွင္းလင္ေနတဲ့လူေတြက ႏုိင္ငံသားေတြမဟုတ္ဘူးရွင့္၊ ဆင္းရဲတဲ့ ဘဂၤလားေဒရ္႕ လူမ်ိဳးတုိ႕၊ ပါကီစတန္လူမ်ီဳးတို႕ကလုပ္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏုိင္ငံ၏ ထူးဆန္းတဲ့အခ်က္ကေလးတစ္ခုကလည္း သဲမုန္တုိင္းေတြ တုိက္ခ်င္သေလာက္တုိက္ေနၾကစမ္းပါေစ ၊ ညမွာေအးခ်င္သေလာက္ေအးစမ္းပါေစ၊ ေန႔မွာအပူခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ပဲပူေနပါေစအံုးေတာ့ ဒီႏုိင္ငံမွာပြင့္တဲ့ပန္းကေလးေတြကေတာ့ ပြင့္ျမဲပါပဲ၊လွျမဲပါပဲ သိပ္ကိုခံႏုိင္ရည္ျပည့္၀လွပါတယ္္။ ေဆာင္းရာသီဟာ တစ္ႏွစ္လံုး၏အလွဆံုးအခ်ိန္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေရာင္စံုပန္းကေလးေတြ ေနရာအႏွံျပည္လို႕ က်က္သေရးအေပါင္းျပည့္၀ေနပါတယ္။ ေႏြရာသီမွာေတာ့ စိန္ပန္းပြင့္တာကို ျမင္ရပါတယ္။ အမည္မသိတဲ့ပန္းတခ်ိဳ႕ေနရာတုိင္းမွာျမင္ရသလို ဧကရာဇ္ပန္းေတြ သင္းပ်ံေနတာကို က်မထူးဆန္းအံၾသမိပါေသးတယ္ ။ ရန္ကုန္မွာေတာင္ရွာပါးစာရင္း၀င္ျဖစ္ေန တဲ့ စံပယ္ပန္းျခံဳေတြ ႏွင္းဆီျခံဳေတြ ဒီကပန္းျခံေတြမွာစိုက္ထားတာကို အံၾသစြာေတြရျပန္ပါတယ္္။ agricultural is a launch of the city လို႕ဒီႏုိင္ငံမွာေဆာင္ပုဒ္တစ္ခုရွိပါတယ္။ က်မကေတာ့ ပန္းကေလးေတြႏြမ္းမယ္တစ္ေန႕ကို ရင္တမမျဖင့္ ေစာင့္ေနတတ္ပါတယ္။ ေႏြရာသီေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သေကၤတျဖစ္ေနလိုပါပဲ ။ ပန္းကေလးမႏြမ္းခင္း မိုးေလးမနက္ပိုင္း၂ ရက္ေလာက္ဖြဲဖြဲရံုေလးရြာတတ္ပါတယ္။ ဇြန္ပလြန္ပင္ေတြ အဖူးစဖူးတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေႏြေရာက္ျပီးေလ ဆုိတဲ့ စားသားလုိဘဲ ေႏြအမွတ္အသားတစ္ခုကိုျမင္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ေႏြပူေလ အသီးက ခ်ိဳသထက္ခ်ိဳေလ အပူဆံုးလမွာ အရသာအရွိဆံုးျဖစ္တဲ့ ကႏၱာရျမိဳ႕ေလးတစ္ေလွ်ာက္ ဇြန္ပလြန္သီးေတြ တအီးအီးတဖားဖား နီရဲရဲမွည့္ေနတဲ့ရူခင္းဟာလည္း တစ္မ်ိဳးေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေနျပန္ပါတယ္။ ပင္လံုးကၽြတ္သီးေနတဲ့ဇြန္ပေလာင္းသီးေတြက ဒီႏုိင္ငံကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။ landanေနရာမွာ ဒီရူခင္းကို ဘယ္လို႕မွျမင္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ dates အသီးေတြကလည္း အမ်ိဳးအစားမ်ား အေျမာက္အျမားရွိပါတယ္။ ဆုိင္အေကာင္းစားေတြမွာဆို အေစ႔ကိုထုပ္ျပီး သီဟုိ႕ေစလိုမ်ိဳးအရသာရွိတာေတြကိုထည့္ျပီး ေရာင္းတာကိုေတြရပါတယ္။ oman ႏုိင္ငံကေတာ့နာမည္ၾကီးပါဘဲ အစိမ္းေတာင္ခ်ိဳပါတယ္ ။ ဇြန္ပလြန္သီးေတြ တျဖညး္ျဖည္း ရင့္မွည့္လာသလို က်မ ဦးေခါင္းဟားလည္း ဒီႏိုင္ငံရာသီဒဏ္ကိုမခံႏုိင္ငံလို႕ ေဆးရံုကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ေျမၾကီးေပၚမွာႏွင္းလုိက္တိုင္း ေျမေပၚကလာတဲ့အပူေငြ႕၊ ေကာင္းကင္းေပၚကေနပူတဲ့အပူရယ္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ေႏြရာသီဟာ မၾကံဳဘူးတဲ့လူတစ္ေယာက္ဘယ္လိုမွ ေတြးမိႏုိင္ေစတဲ့ ပူေလာင္မႈမိ်ဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ေျမၾကီးေအာက္မွာေရလံုး၀ခန္းေျခာက္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ျမိဳ႕ျပင္ကိုထြက္လိုက္တယ္ဆုိရံုဘဲပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးဟာ ကႏာၱရဆန္ဆန္ရူခင္းမ်ိဳးကို သာေတြရမွာျဖစ္ပါတယ္။ နီရဲေနတဲ့သဲေသာင္ျပင္ေတြ သဲေတာင္ပုေလးေတြက အပူခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ျပင္းသလည္းဆုိတာကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ ထူးဆန္းတာတစ္ခုက ဒီကႏာၱရလြင္ျပင္ေတြ တျဖည္းျဖည္းနညး္ပါးလာေအာင္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ ေနရာအႏွံမွာ တည္ေဆာက္ေနၾကပါတယ္။
အပူအေအးဟာမွ်တမႈ လံုး၀မရွိတဲ့ တုိင္းျပည္ပါ။ အျပင္ေႏြက ၄၈ဒီဂရီေလာက္ပူတယ္ ။ အခန္းထဲက ေလေအးေပးစက္ကေတာ့ ၁၆ဒီဂရီေလာက္ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္ ။ တခ်ိန္တံုးကေတာ့ ဒီလူမ်ိဳးဘယ္လုိအသက္ရွင္ခဲ့လည္း က်မမသိခဲ့ေပမယ့္ ေလေအးေပးစက္သာအလုပ္မလုပ္ရင္ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ နံနံပင္၊ ပူစီနံပင္ေတာင္ မရွိႏိုင္ပါဘူး ။ အသားငါးဆိုရင္ေတာ့ေ၀းေရာဘဲ။ က်မနဲေႏြရာသီ တစ္သားတည္းက်ေစဖို႕ တေန႕လံုးအခန္းေအာင္းျပီး ညဆုိရင္ ပင္လယ္ေရသြားခ်ိဳးတဲ့အေလ႔အထကို တတ္ကၽြမ္းဖို႕ ဒီႏုိ္င္ငံကိုေစာေရာက္တဲ့လူေတြက သင္ေပးၾကပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ က်မႏွင့္ ဒီႏုိင္ငံ ေနသားတက်ျဖစ္လာရံုအဆင့္ကိုေရာက္ပါတယ္။ ဒီ january လည္းေရာက္ေရာ မိုးေလးခပ္ဖြဲဖဲြတစ္ေနကုန္ရြာပါတယ္ ။ ၂ရက္ေလာက္ဆက္တုိက္ရြာေတာ့ က်မစိတ္ထဲ အမယ္ဒီႏုိင္ငံမွာမိုးရြာလုိ႕ ျမန္မာေတြေရာက္လာလို႕နဲတူတယ္လို စိတ္ထဲကေတြးလုိက္မိပါတယ္ ။ customar တစ္ေယာက္က ထီးဘယ္မွာရႏုိ္င္မလည္းဆိုးျပီးေမးေတာ့က်မအမွတ္မထင္္ဘဲ ဒီမိုး ရြာမွာလည္းမဟုတ္ဘူးလုိ႕ ေျပာလိုက္မိတာ သူမစိတ္ဆိုးသြားပါတယ္ ။ သူတို႕ကမိုးရြာတာကိုဂုဏ္ယူပါတယ္ရွင္။ ဒီႏုိင္ငံသားေတြကို ဘာအေၾကာင္းမွစေျပာစရာမလိုပါဘူး မိုးရြာေနတံုး မိုးအေၾကာင္းဘဲ ေျပာလိုက္ သိပ္ကိုေပ်ာ္တတ္ၾကပါတယ္။ က်မလုပ္တဲ့mallမွာ artifcal rain ေတြ ေႏြရာသီဆုိရြာခ်ပါတယ္။ တစ္ေန႕ကိုႏွစ္ၾကီမ္ ရြာပါတယ္ ။မိုးၾကိဳးေတြ တျခိမ့္ျခိမ့္ပစ္လိုက္ လွ်ပ္စီးေတြလ်က္ျပီးရြာသြန္းတာပါ။ ေရပနး္၀နး္က်င္ႏွင့္ မိုးရြာဖုိ႕သီးသန္းေနရာကေလးကို အေပၚကေရေတြပန္းခ်တာျဖစ္ေပမယ့္ ကင္မရာအလံုးေပါင္းမ်ားစြားကို ဆဲြေဆာင္ႏုိင္တာကိုေတြရပါတယ္္။ က်မတို႕အတြက္ေတာ့ သနားစဖြယ္ရူခင္းကေလးပါ ။ ဒီႏွစ္ကေတာ့အျပင္ကမိုးကလညး္ဆက္ရြာေနပါေသးတယ္ ။ ဒီႏွစ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ကို ထူးဆန္းတဲ့နွစ္လိုပဲ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင္းလည္းဆုိ မိုး ၇-ရက္ဆက္တိုက္ေတာ္ေတာ္ေသးေသးေလး ရြာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ျပသာနာက သိပ္ကိုေခတ္မွီလွပတဲ့ five star mallၾကီးမွာ မိုးေရကိုထည့္တြက္ေဆာက္လုပ္ထားျခင္းမရွိပါဘူး။ မိုးလညး္ဆက္တိုက္ရြာေရာ မွန္အျပည့္မိုးထားတဲ့ ေခါင္မိုးၾကီးႏွင့္ ဟိုေနရာ ဒီေနရာမွာေရဗံုးေတြက အက်ဥ္းတန္ေစပါေတာ့တယ္။ က်မကေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြကိုျမင္ေတာ့ျပံဳးခ်င္တာေပါ့ အိမ္ကိုလြမ္းလို႕ေလ။ အလုပ္အျပန္ mall အ၀င္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေၾကြျပားေတြေရစိုေနလို႕ မမေခ်ာေတြ ဖိနပ္အျမင့္ၾကီးေတြျဖင့္ ျပသာနာတတ္တာကိုလည္းၾကံဳရပါေသးတယ္။ ၀တ္ရံုေတြကလည္းအရွည္ၾကီး ဖိနပ္ေတြကလည္းျမင့္ မိုးကလည္းရြာေနတယ္ဆုိေတာ့ ေျပးလိုကလည္းမရ အရွက္ကြဲတာေပါ့ အလွပ်က္တာေပါ့ ဒီႏုိင္ငံမွာ ထီးမွမသံုးၾကပါဘူး ။ အလုပ္သမားေတြ မိုးေရၾကားထဲ ေရစုပ္သူေတြက စုပ္ ၊သုပ္သူေတြကသုပ္၊ မိုးကလည္းမရြာစေကာင္း ရြာလိုေလ ။ က်မကေတာ့ရြာေစခ်င္ပါတယ္ သစ္ပင္ေတြကိုသနားလို တစ္နွစ္လံုးေရစက္ကေလးေတြႏွင့္ အသက္ရွင္ေနရတာကို ။ ေလးငါးရက္ေလာက္မိုးဆက္ တုိက္ရြာေတာ့ လူေတြအားလံဳး shock ျဖစ္ကုန္တယ။္ က်မအပါအ၀င္ ဘယ္အရာမွ အဆင္မေျပေတာ့ပါဘူး။ လမ္းေတြ ၊ကားေတြ၊ အိမ္ေတြ၊ ဆုိင္ေတြ အားလံုးညစ္ပတ္ကုန္ပါတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးရြာတဲ့ည က်မမိုးကိုစိတ္တုိမိတဲအထိျဖစ္ခဲ့မိပါတယ္ ။က်မကို ေတာ္ေတာ္ေလးဒုကၡေပးခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ျပန္ရင္ က်မတို႕စီးရတဲ့ကားနဲ mall က ေတာ္ေတာ္ေလးလမ္းေလွ်ာက္ရပါတယ္ ။အေ၀းၾကီးမိုးၾကားထဲမွာေျပးခဲ့ရလုိ႕တစ္ကိုယ္လံုးက်မ မိုးေတြစိုခဲ့ပါတယ္။ အျပန္လမ္းမ တစ္ေလွ်ာက္လံုး လမ္းေတြပိတ္လို႕ ကားေမာင္းလို႕မရ ေအာင္ လမ္းမေပၚမွာေရေတြျပည့္ေနတာကို ဒီႏုိင္ငံမွာ ေရဆင္းတဲ့ေျမာင္းမရွိဘူးရွင့္။ ဒီႏုိင္ငံကိုေဆာက္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာေတြကသိပ္ကိုေတာ္ပါတယ္။ေနာက္ဆံုးနညး္ပညာေတြအားလံုး ကိုအသံုးခ်ျပီးဒီႏုိင္ငံကို အေကာင္းဆံုး ေဆာက္လုပ္ေနၾကဆဲျဖစ္ေပမယ့္ သူတို႕ေရဆင္းေျမာင္းထည္႕သြင္းျခင္းမရွိပါဘူး။ မုိးမွမရြာတာကို ရြာလည္းရြာေရာ ေရဆင္းစရာေနရာမွရွိ ေျမေအာက္လူကူလမ္းေတြကိုေရေတြ၀င္လုိ႕ ကားေပၚကေနျမင္သမွ်ရူခင္း ေတြက ျမန္မာနုိင္ငံကိုအလြမး္ဆင့္ေစျမင္ကြင္းေတြပါ။ ျမင္ေတာင့္ျမင္ခဲ့ရတဲ့ျမင္ကြင္းမ်ိဳးပါ ။ ခုေတာ့ ကားေပၚမွာမို႕လို႕ အိပ္ရာေပၚေရာက္ရင္ ေတာ့အတိုးခ်ျပီးလြမ္းမယ္လို႕ က်မအားတင္းလာခဲ့ပါတယ္ ။ငါမိုးစိုလာတာကိုအေမသာရွိရင္ေတာ့ နားပူေအာင္ေျပာမွာေသခ်ာတယ္လို႕ က်မေတြးရင္းကားေပၚကေန တုိက္ရွိရာကိုေျပးလာခဲ့ပါတယ္ ။ တုိုက္အ၀င္၀မွာအလွခင္းထားတဲ့ ေကာ္ေဇာေရႏွစ္ေနတာကို စိတ္မေကာင္းစြာေတြရပါတယ္။ က်မေနတာက အေပၚဆံုးထပ္ ၉လႊာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္မိုးေပၚမွာေတာ့အခန္းေသးေသးေလး တစ္ခန္းရွိပါေသးတယ္။ က်မေနတဲ့အထပ္မွာေတာ့ လွသာေဆာင္အၾကီးၾကီးတစ္ခုရွိပါတယ္ ။ တျခားအခန္းက လူေတြပါတီမၾကာခဏ ဒီလွသာေဆာင္ေပၚမွာ ဂုဏ္ယူစြာလုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ main ခန္းမတံခါးကိုလည္းက်မ ဖြင့္လိုက္ေရာ လူေတြအားလံုးအခန္းအျပင္မွာ ဆူညံေနသလို က်မ နင္းလိုက္တဲ့ၾကမ္းျပင္တစ္ခုလံုး စိုစြတ္ေနတာကို ပထမဆံုးသတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။ ဘုရားဘုရားလိုသာ က်မတက္ႏုိင္ပါေတာ့တယ္ ။ ခန္းလံုးျပည့္ခင္းထားတဲ့ေကာေဇာေတြ ေရေအာက္ေရာက္ေနျပီးဆုိရင္ေတာ့ က်မအခန္းလည္းေသခ်ာပါတယ္။ ေရတိမ္ေအာက္ကိုႏွစ္ေနျပီးသာျဖစ္ေနပါေလာက္ပါတယ္။ က်မအခန္းတံခါးကိုလည္းဖြင့္ လုိက္တယ္ဆိုရင္ က်မအခန္းဟာ ေရေလးလက္မေလာက္ႏွစ္ေနတာကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕က်မျမင္လုိက္ရေပမယ့္ အိမ္မက္လိုဘဲထင္မိပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံက ျမန္မာႏုိ္င္ငံ မဟုတ္ေပမယ့္ တကယ္ကို ခန္းလံုးျပည့္ေရနွစ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္ ။ ဂုဏ္ထူးေဆာင္လွသာေဆာင္ၾကီး ရြာသမွ်မိုးေရကို မသိုေလွာင္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္မွာ မွန္တံခါးမွတစ္ဆင့္ အခန္းထဲကိုေရေတြ၀င္လာတာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေနကုန္ အခန္းေတြထဲဘယ္သူမွမရွိၾကတဲ့အတြက္ သဲကႏာၲရႏုိင္ငံ၏ ကိုးလႊာေျမာက္တုိက္ေပၚမွာ ေရၾကီးလြမ္းမိုးျခင္းျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ လသာေဆာင္မွေရဆင္းေပါက္ဟာအလုပ္မလုပ္တာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေနျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေရေပါက္ပိတ္ေနခဲ့ပါတယ္။ က်မအခန္းထဲမွာဆုိရင္လညး္ အိပ္စရာေနရာေလးကလဲြလို ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ေနရာဆိုရင္ စားပြဲအေပၚပိုင္းနွင့္ ဆိုဖာအေပၚပိုင္းဘဲလြတ္ပါတယ္။ က်မကိုယ္က်မ ေရေဘးဒုကၡသည္တစ္ေယာက္လုိသာခံစားလုိက္ရပါတယ္။ က်မအ၀တ္အိပ္ကိုမၾကည့္လုိက္တယ္ ေရေတြေတာ္ေတာ္၀င္ေနခဲ့ပါျပီး ။ဘာမွမတတ္ႏုိင္အဆံုး အိပ္တာဘဲေကာင္းတယ္လိုက်မဆံုးျဖတ္ျပီး အျပင္ကဆူညံေနတဲ့အသံေတြကို အံတုလို္က္သလို တကီြကီြျမည္ေနတဲ့ ဗိုက္ကိုလည္းဆံုးမကာ အိပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေန႕မနက္မွာ ေရစိုသြားတဲ့ေကာ္ေဇာ မေျခာက္ခင္ဘယ္ေလာက္အနံဆုိး၀ါးသလည္းဆိုတာရယ္ အလြန္ထူတ့ဲ ေကာ္ေဇာ္ေျခာက္ေသြ႕ဖုိ႕ အခိ်န္သိပ္မလိုေအာင္ ဒီႏုိင္ငံ၏ေႏြဟာဘယ္ေလာက္ပူသလည္းဆိုတာကို က်မသိခဲ့ရပါတယ္။

မယ္မဒီ